ترجمه این متن توسط خانم «الهام محسنی آهویی» صورت گرفته است.

گروه محیط زیست-پایگاه تحلیلی بنیاد باران:انجمن مصرف‌کنندگان ارگانیک ‌( OCA) _ organic consumers association _ از زمان شروع سازمان‌دهی شبکه ملی در سال ۱۹۹۸ ، در تلاش بوده تا اصطلاح “Biodemocracy” را به‌عنوان یک مفهوم یا هدفی کلیدی در کار خود ، به کار برد. این اصطلاح برای اولین بار در سالگرد تولد گاندی و در تاریخ ۲ اکتبر ۱۹۹۴، هم‌زمان با تظاهرات مینیاپولیس در اعتراض به سیاست‌های سازمان تجارت جهانی که اجازه می‌داد شرکت‌های بزرگی مانند Monsanto، Cargil، و WR Grace انحصار حق امتیاز اشکال مختلف زندگی، از جمله گیاهان، دانه‌ها، حیوانات، و حتی رده‌های سلولی انسان را به دست گیرند، مورد استفاده قرار گرفت.”بیودموکراسی” برای توصیف دموکراسی و احترام به تمامی موجودات زنده، و در مقابل بیوتکنولوژی و بیوامپریالیسم، و حکومت تکنوکرات شرکت‌های بزرگی بوده که اساسا بر این باورند که زندگی موجودات زنده فقط “یک کیسه مواد شیمیایی” است که سازمان صنعت بیوتکنولوژی آن را مورد استفاده قرار می‌دهد. اولین خبرنامه الکترونیکی OCA، که عمدتا بر ایمنی مواد غذایی و مهندسی ژنتیک متمرکز شده بود، اخبار بیودموکراسی نامیده می‌شد.

در حال حاضر شبکه OCA، که با ۸۰۰ نفر در فهرست ایمیل خود، کار خود را آغاز کرده بود، به ۳۵۰ هزار مشترک رسیده، که بسیاری از آن‌ها دوهفته‌نامه آنلاین به نام Organic Bytes را به دوستان و اعضای خانواده خود هدایت (فوروارد) می‌کنند، رسیده است. همان‌طور که این شبکه گسترش پیدا کرد، تمرکز بر تعریف بیودموکراسی نیز گسترده‌تر شد. طبق تعریف جدید، بیودموکراسی کنترل دموکراتیک جهانی توسط مردم بر سیاست‌ها و نهادهایی است که هم بر سلامت و محیط زیست کنونی و همچنین به‌عنوان سلامت و محیط زیست از نسل‌های آینده اثر می‌گذارند. واندانا شیوا، فعال و نویسنده برجسته هندی، و عضو هیئت مشاوره سیاست بین‌المللی OCA ، از اصطلاح ” دموکراسی زمین” یا “earth democracy” در کتاب جدید خود به همین نام برای توصیف این مفهوم استفاده می‌کند. شیوا می‌گوید:” دموکراسی زمین ،هم یک جهان‌بینی باستانی و هم یک جنبش سیاسی جهانی برای صلح، عدالت و پایداری و پروژه‌ای مردمی برای هزاره جدید جهانی است.”

همان‌طور که خوانندگان وب‌سایت goranicconsumers و خبرنامه OCA و Alerts به‌خوبی آگاه‌اند، ما در زمانه پرخطر و ترسناکی زندگی می‌کنیم. بهداشت و سلامت، آب، مواد غذایی، و آب‌وهوا به‌طور پیوسته توسط تکنوکراسی شرکت‌های بزرگ که ظاهرا نمی‌توانند تفاوت بین یک ” خودکشی اقتصادی” (آن‌طور که واندانا شیوا آن را توصیف می‌کند)، و کسب‌وکار عادی را متوجه شوند، مورد حمله قرار می‌گیرد. در صورت تقویت نکردن خود به‌عنوان افراد سالم و مستقل و نیز نبود پشتوانه فرهنگی و سیاستِ مقاومتی – حمایتی در زندگی جاری ، به احتمال زیاد خود و فرزندانمان ، محکوم به فنا خواهیم بود.

همان‌طور که لستر براون از موسسه World Watch در ۶ ژانویه به صراحت بیان داشته (AFP، سرویس خبری فرانسه) رشد اقتصاد جهانی در چین و هند بر اساس مدل مصرف گرایانه آمریکایی فاجعه‌ای برای این سیاره دربر خواهد داشت: ” اگر چین همچنان به تقلید از رویای آمریکایی بپردازد، در جایی بین زمان حال و سال ۲۰۳۱ ، ۱٫۴۵ میلیارد ساکن آن، دوسوم غلات جهان و بیش از دو برابر منابع کاغذ حاضر در جهان را مصرف خواهند کرد. با این سرعت، تمامی جنگل‌ها جهان نابود خواهد شد.” براون اضافه می‌کند که هند، با در پیش گرفتن مسیری مشابه برای جهانی شدن ناپایدار شرکت‌های بزرگ و صنعتی شدن، در ۲۵ سال آینده به احتمال زیاد جمعیتی حتی بزرگ‌تر از چین خواهد داشت.

آن‌گونه که دیگر تحلیلگران اشاره می‌کنند، در حال حاضر تولید جهانی نفت به اوج خود رسیده، یا به‌زودی به اوج خود خواهد رسید، این بدان معناست که نفت به‌اندازه کافی برای حمل‌ونقل در حال شتاب، تولید، گرمایش، سرمایش و نیازهای کشاورزی کشورهای صنعتی و به‌ویژه اقتصادهای نوظهوری همچون چین و هند وجود نخواهد داشت. افزایش سهم بازار برای محصولات ارگانیک، Fair Trade و محصولات سبز در این دوره پرتلاطم و با هرج‌ومرج آب و هوایی، تسلی خاطر کمی ایجاد می‌کند. در عصر کاترینا، تغییرات آب و هوایی، و جنگ منابع به سبک جنگ عراق ، ما به معنای واقعی کلمه در مسابقه با زمان برای همسو ساختن مردم و جامعه جهانی با سلامت، عدالت، و پایداری هستیم. به احتمال زیاد این نقطه عطف، نیاز به حرکتی در حد یک انقلاب آمریکایی دیگر، در مقیاس جهانی خواهد داشت.

معنی نهایی بیودموکراسی، نجات یافتن است. همان‌گونه که واندانا شیوا می‌گوید: بیودموکراسی یعنی در آغوش گرفتن “مفاهیم باستانی با هم زیستن: در ارتباط با زمین؛ به صورت محلی و جهانی، یکپارچه‌سازی مجدد فعالیت‌های انسانی با فرآیندهای زیست‌محیطی و محدودیت‌های زمین”. همان‌طور که کمپین فعلی OCA می‌گوید: به معنی “شکستن زنجیرها” و حرکتی است فراتر از غوغای تبلیغات تجاری و مصرف‌گرایی بدون فکر، برای سرمایه‌گذاری پول در مسیر مناسب (مسیر ارزش‌های ما)، برای انتخاب مواد غذایی، محصولات، و شیوه زندگی سالم و پایدار. اما همچنین به معنای تقویت نظرات سیاسی، سازماندهی شدن به عنوان مصرف‌کنندگان ارگانیک و شهروندانی مسئول، برای ایستادن در مقابل شرکت‌های از کنترل خارج شده، سیاستمداران و تکنوکرات‌هایی که به ما را به سمت فاجعه سوق می‌دهند، است. ”